Yağmur’u tanıyabildiniz mi?

Aralık ayının ilk haftası Eskişehir Sivrihisar mevkinden kurtardık Yağmur’u.

Alındığı yerde bir dinlenme tesisi, bir de benzinlik varmış. Yağmur’u nasıl buluruz diye uğraşırken benzinlikte çalışan görevliye ulaştık: “Gelip alacağız, hep oralarda mı oluyor?” diye sorduk.
Aldığımız yanıt şaşırtmadı ama hep yaşadığımız iç burkulmasını yaşattı bize. Görevli, “Yok yok! O bir yere gitmez, hep tesisin kapısının önünde paspasta yatar, aç da kalsa gitmez… Zaten arada ben birşeyler veriyorum, varsa, ekmek filan… Önceden tesisin köpeğiydi, orayı kapattılar, köpeği de bıraktılar gittiler” dedi.
Gittiğimizde bu güzel kız ilk fotoğraflarda gördüğünüz gibi bir deri bir kemik, aç, perişan, beslenememekten tüyleri dökülmüş haldeydi. Görür görmez önüne koyduğumuz yaş mamayı bile halsizlikten bacakları titreyerek yedi.
Ankara’ya getirip kliniğe aldık hemen. Muayenesi, tedavisi yapıldı. Sonra RM’ye geldi. Geldiği ilk günler, nadiren ayağa kalkan, genellikle hareketsiz bir köpekti. Güzel mamaları yiyip, bol bol da sevilince bu güzel Yağmur çıktı meydana.
Gördüğümüz, duyduğumuz gibi, hikayeler hep aynı gelse de, her bir can kendine özgü, biricik… Bunu yakinen biliyoruz.
Sizlerle ilk kez, “Dertlerini anlatamıyorlar diye herşey yolunda mı sanıyorsunuz” diye paylaşmıştık kurtarıldığı halini. Şimdi de bu halini görün istedik. 

Sevgi ve dayanışmayla.

Hayvan Kurtarma Derneği