Yaklaşık 3 ay önce araç bakımı için gittiğimiz Ostim sanayi bölgesinde yanımızda belirdi ufaklık. 4 ayaklı bir şeydi evet ama haline bakınca ne olduğunu anlamak malesef çok zordu. Bacakları yamuk basıyordu, tüyler ileri derece uyuzdan dolayı dökülmüştü. O kadar küçüktü ki daha annesinin yanında, emiyor olması gerekirken arabaların içerisinde çaresizce dolanıyor belki de kötü sonunu bekliyordu. Minicik haliyle kurtarılmayı hak ediyordu çünkü daha hiçbir şey tatmamıştı hayatında.
İlk görüşte, hep belgesellerde gördüğümüz koalaya benzettiğimizden adı Koala oldu miniğimizin. Bu küçük canın acilen tedaviye ihtiyacı vardı. En iyi mamalarla beslenmeli, bol güneş almalı ama en önemlisi ayrı kaldığı annesinin sevgisini hissetmeliydi.
Derneğimiz takipçilerine yaptığımız çağrılar sonucu gelen destekler ile güzel mamalar aldık koalamıza. O da iyileşmek için çok hevesliydi tabi. Herkesin ve en çok da kendisinin gayretiyle raşitizmi yendik. Artık tüyleri de değişiyor yavaş yavaş yerine pamuk gibi yumuşacık tüyler geliyordu. Bu sırada aklımızda olan ve en çok merak ettiğimiz şey: Koala büyüyünce neye benzeyecek, nasıl bir köpek olacak?
İlk 1 ayda pek bir ilerleme yakalayamasak da ikinci ay birden boy attı, gayet büyük bir ırk olacağının sinyallerini vermeye başladı. Şimdi aradan 3 ay geçti ve pırıl pırıl yumuşacık tüyleriyle, sağlıklı mutlu bir cana dönüştü.
Daha ne kadar büyüyeceğini merakla bekliyoruz. Ama bu sırada hepimizin desteğiyle ona mutlu olacağı bir yuva bulmak en büyük arzumuz.