Hayattan vazgeçirdiler onu…
İsterdim ki size çok güzel bir kurtarma hikayesi yazayım. Çektiği onca şeye rağmen hayata tutundu ve mutlu evinde şu anda diyeyim…
Maalesef bu bir cinayet hikayesi. 10 yıldan fazladır beraber yaşadığı, her şeyden fazla sevdiği ailesi onu yaşlanınca bir araziye fırlatıp gitti. İnsanların bulunduğu, tekrar ev bulma şansının olduğu bir sokağı bile layık görmediler ona.Küçük bir cins olması ve dışarıya hiç alışkın olmaması sebebiyle orada aç susuz neler yaşadığını tahmin etmek bile istemiyorum çünkü bu fikir beni çıldırtıyor.
Onu bir ihbar sonucu bulduğumuzda hareket bile edemiyordu. Zayıflıktan kemikleri çıkmış, tüyleri keçe gibi olmuş, yaşlı vücudu daha fazla direnmemeye karar vermişti. Klinikte yapılan muayenede böbreklerinin taş dolu olduğu anlaşılmış, vücudunun toparlaması halinde ameliyata alınmasına karar verilmişti.
Ama o vazgeçti… Sahibinin bir gün gelip onu tekrar kucaklayacağı fikrinden, belki hayatı boyunca peşinde koşturmayı çok sevdiği oyuncağından, 11 yıldır aldığı nefesten vazgeçti. Vazgeçirildi… O küçük bedeni terkedilmenin, açlığın, yalnızlığın yükünü taşıyamadı. Çok üzgünüz…
Son iki gününü sıcak bir ortamda, ağrılarının hafifletildiği, sevgi gördüğü bir klinikte geçirdi ama bu onu aldığımızda bize başına gelenleri anlatan isyan eden haykırışlarını kulağımızdan silmeye yetmeyecek. Artık o bir melek…